Alberto Galvez |
Πρωτοχρονιά απόγευμα
κοιμούνται ήσυχα γέλια και κλάματα
σκεπάζεται η ψυχή στον καναπέ
με το χρόνο που πάει
με το χρόνο που έρχεται
ξεκουράζεται στο μέτωπο η ρυτίδα
απ’ τα μεσάνυχτα παλιώνουν
στο πιάτο ήσυχα του φαγητού τ’ απομεινάρια
γίνονται μνήμη οι ευχές οι τελευταίες
κι όπως αλλάζουν στο δωμάτιο τα χρώματα
απ’ τον ήλιο που όλο πέφτει
και τον ουρανό που όλο κρυώνει
απ’ την ξάγρυπνη τηλεόραση
που χουρχουρίζει λύπες και χαρές
και την ερωτευμένη γάτα
που αγκαλιάζει ακόμα το μάλλινο χαλί
απ’ τα χριστουγεννιάτικα φωτάκια
που το ψεύτικο δέντρο τυλίγουν ολοένα
έτσι πάει άλλη μια Πρωτοχρονιά
όλες οι Πρωτοχρονιές της ζωή μας μαζί
ένα χαρτί περιτυλίγματος σκισμένο
κι ένα δώρο άφαντο ακόμα. καλή χρονιά.
γιώργος παναγιωτίδης
New Year’s Day
New Year’s
Day, afternoon,
laughter and
tears are sleeping quietly
the soul
covered on the sofa
with the
gone year
with the
oncoming year
the wrinkle
rests on the forehead
since
midnight the meal’s leftovers
are quietly
dating on the plates
the latest
wishes become memory
and as the
colours in the room change
thanks to
the sun that always sets
and the sky
that always cools
owing to the
sleepless television
rasping woes
and joys
and the
enamoured cat
still
hugging the woolen carpet
owing to the
Christmas lights
wrapped
round the artificial tree
thus another
New Year passes away
our life’s
New Years as a whole
a torn wrapping paper
and a
present still unseen. Happy New
Year.
Yórgos Panayotídis
translated by Yannis Goumas
translated by Yannis Goumas